چوب راش

چوب راش

نام علمی این چوب Fagus orientalis نام فارسی و بومی راش و مرس و نام انگلیسی آن Beech است. از ویژگی های چوب راش می توان به درون چوب  نامشخص که برافروزی معروف هست  و رنگ کرم مایل به قرمز  میباشد  دایره های این چوب به صورت فشرده و در مقاطع طولی دارای خطوط کم و بیش مشخص هستند.

 

از مشخص ترین ویژگی های آن می توان به پره های چوبی در مقاطع طولی اشاره کرد که در مقطع شعاعی به پرمگس و در مقطع مماسی به دوک شناخته می شوند. گاهی اوقات این پرمگس های رنگارنگ و زیبا عیب شناخته شده. به اعتقاد نجاران هنگام رنگ کردن این بخش ها سیاه می شوند. از انواع چوب راش می توان به: چوبی، نیمه سنگین، همانند بافتی همگون و مقاوم در برابر حشرات و قارچ ها اشاره کرد.

 

 

همچنین این چوب به دلیل آغشته شدن به انواع محلول های محافظتی، بیشترین چوب مصرفی را در کارخانه های اشباع دارد.

چوب توسکا

---

انگلیسی: Alder

نام علمی: Alnus

نوع چوب: سخت چوب

توسکا از انواع سخت‌چوب‌ها می‌باشد . محل رشد توسکا معمولاً در مناطق پرآب، مانند حاشیه رودخانه‌ها و سواحل، و همچنین حاشیه جنگل‌هاست و داخل جنگل به ندرت رشد می‌کند. .

این گونه فقط در بخش شمالی ایران وجود دارد و در جنگل‌های مازندران، گرگان و گیلان، مناطق جنگلی طالقان، لاهیجان، آستارا و طالش که همه دارای خاکی مرطوب هستند، رشد می‌کند.

این چوب بلافاصله بعد از برش رنگی تقریبا سفید دارد، اما به سرعت و در مجاورت هوا و نور آفتاب به رنگ عسلی تغییر رنگ می‌دهد. فشردگی بافت آن متوسط بوده و طرح آن صاف می‌باشد که برای حکاکی، خراطی و ماشین‌کاری بسیار مناسب است. چوب توسکا همچنین سطحی هموار و صیقلی دارد و بنابراین پوشش‌ها و رنگ‌های مختلفی بر روی آن قابل استفاده می‌باشد در چوب توسکا غده های وجود دارد که به آن جوش میگویند و بسیار نقش زیبا دارد

چوب توسکا بعد از قطع در اثر قرارگرفتن در مجاورت هوای مرطوب  نقش زیبایی با خطوط سیاه موشکی ایجاد میشود که به آن چوب باخته میگویند و برای قسمت های زمین و صخره در معرق کاربرد دارد

درختان

تابلو معرق

 

درخت گیاه بزرگ چوبی چند سالهاست. .اگرچه تعریف ثابتی درباره اندازه آن وجود ندارد ، می توان گفت یک درخت بالغ معمولا” دارای ارتفاع حداقل 5/4 متر ( 15 فوت) بوده و شاخه های آن به یک ساقه اصلی متصل میباشند. درختان  عناصر ضروری در ساخت فضای سبز به شمار می روند.
درختان در مقایسه با سایر گونه های گیاهی عمر طولانی تری دارند. گونه های کمی از درختان بیش از 100 متر رشد کرده  و بعضی از آنها چند هزارسال عمر می کنند.

اجزای تشکیل دهنده درخت عبارتند از : ریشه ها ، ساقه« ها) ، شاخه ها  و برگها. ساقه درخت بیشتر ازبافتهای نگهدارنده و انتقال تشکیل شده است ( آوند چوبی و آبکش). درواقع چوب از سلولهای آوند چوبی و پوست اساسا” از آوند آبکش تشکیل شده است.
هنگامیکه درخت رشد می کند حلقه های رشد را بوجود می آورد که در آب و هوای معتدل با شمردن آنها می توان عمر درخت را تعیین نمود همچنین با استفاده ازاین حلقه ها درعلم دارزمان شناسی «dendrochronology) عمرالوار و زیرکارهایی که در گذشته از درختان ساخته شده اند مشخص می شود. ریشه های درخت که عموما” درون زمین قرار دارند آب و مواد غذایی را از خاک جذب می کنند.
بیرون زمین ، ساقه درخت موجب ارتفاع شاخه های برگدار شده و در رقابت با سایر گونه های گیاهی به جذب نور خورشید کمک می کنند. در بسیاری از درختان ترتیب شاخه ها موجب حداکثر تماس برگها به نور خورشید می شود.

گروه کوچکی از درختان که در کنار هم رشد می کنند را بیشه یا درختستان و چشم اندازی را که با درختان بسیار زیادی پوشیده شده جنگل می نامند درختان بلند اما پراکنده ای که بین آنها مرغزار وجود دارد ساوانا نامیده می شود.

تمامی درختان اندامهایی را که دربالا به آنها اشاره شد ندارند مثلا” بیشتر نخلها فاقد شاخه، کاکتوسهای ساگوارو در آمریکای شمالی فاقد برگهای کارکردی و سرخسهای درختی فاقد پوسته می باشند و غیره.
با این وجود تمام اینها برحسب اندازه و شکل زمختی که دارند جزو درختان محسوب می شوند. در واقع گاهی اوقات اندازه، مهمترین عامل است . گیاهی که شبیه درخت است اما معمولا” کوچکتر و دارای چند ساقه و(یا) شاخه هایی نزدیک سطح زمین می باشد درختچه نامیده می شود. بنابراین امکان تمایز مشخصی بین درخت و درختچه وجود ندارد.
از نظر فنی گیاهان بنسای را برحسب اندازه آنها نمی توان جزو درختان به حساب آورد اما نباید با اشاره به یک گونه که دارای نمونه هایی با اندازه یا شکل جداگانه هستند گمراه شد. یک نهال صنوبرهیچ تناسبی با تعریف درخت ندارد ولی کلیه صنوبرها جزو درختان محسوب می شوند.

درختان خانواده های گیاهان بسیار متوعی وجود دارند لذا گونه های مختلفی از انواع و اشکال برگ ، پوسته ، گل ، میوه و…را دارا هستند. احتمالاسرخسهای درختی نخستین درختان بوده اند که در جنگلهای پهناور رشد کرده اند. بعدا بازدانه ها ، گینکگوها وسرخسهای نخلی پدیدار شدند.
امروزه بیشترین گونه های درختان ، مخروزاها و گیاهان گلدار می باشند. فهرست زیر نمونه هایی از درختان معروف و چگونگی طبقه بندی آنها را نشان می دهد. www.moaragh-simorgh.com

مجموعه تولیدی و هنری معرق سیمرغ ۰۹۱۱۲۵۷۰۲۷۰قدبنان